و اینک ارکستر (اولین تمرین)
چاره نیست ! وقتی تازه اول راهی ، "اولین" برایت زیاد اتفاق می افتد :
بعد از کمی انتظار بالاخره زمان اولین تمرین با ارکستر فرا رسید و بعد از تموم شدن کلاس ویلن به محل تمرین که طبقه زیر همکف آموزشگاهمون بود رفتم . از شانس خوبم روز ارکستر با روز کلاس ویلنم یکی شد و از این نظر خیلی خوب شد که تعداد رفت و آمدمون به آموزشگاه اضافه نشد .
برای من قرار گرفتن در گروه تازگی نداشته و همیشه از انجام کارهای گروهی استقبال کردم . در واقع نوازنده ها با اجرا در ارکستر -و به خصوص ارکستر سازهای زهی- یکی از سخت ترین و دقیق ترین کارهای گروهی رو انجام می دهند . اصل اول در اینجا اینه که کسی اونها رو به عنوان یک نفر نمی بینه و صدای سازشون رو نمی شنوه بلکه تماشاچی ها یک گروه رو می بینند و صدای حاصل از کار گروه رو می شنوند . این باعث میشه آنها برای گروه بنوازند . نه بهتر از بقیه و نه بدتر . نه جلوتر از بقیه و نه عقب تر . و همه این تنظیم ها فقط به این منظوره که اجرای نهایی اجرایی خوب و مورد پسند مخاطب باشه . صدای تعداد زیادی ساز که به عنوان یک صدا شنیده خواهد شد .
گروه ما حدود بیست نفر هستند که چند ماهی میشه با هم تمرین می کنند . ما در ارکسترمون البته به جز ویلن ، ویلنسل ، گیتار ، درام و ... هم داریم . از نظر استادم و همچنین داورهایی که پیششون تست دادم من از نظر مهارت نوازندگی قابلیت این رو داشتم که در ارکستر بالاتر و با سابقه تری قرار بگیرم ولی چه کنم که از نظر سن و سال در همین ارکستری هم که هستم جزو کوچولوترین ها به حساب میام . حالا با نظر مربی و داورها قرار شده مدتی بعد به ارکستر سطح بالاتری منتقل بشم . در واقع تا همینجای کار ، برای من که هنوز Level1 ساز ویلن رو هم دریافت نکردم ورود به ارکستر مثل رفتن به کلاس دوم بدون داشتن مدرک کلاس اول می مونه و یه موقعیت خوب به حساب میاد .
در زمان استراحت پیش باباعلی اومدم و با خنده و کمی تعجب بهش گفتم :
- گند زدم !
- چرا ؟!
- آخه اینها یه سری آهنگ هایی رو بلدند که من بلد نبودم ! فقط در اجرای گام های موسیقی تونستم باهاشون پیش برم .
- اینها هفت هشت ماهه که دارند با هم کار می کنند . نکنه انتظار داری همین جلسه اول پا به پاشون پیش بری و آهنگ هایی که هیچ وقت ندیدی و نشنیدی رو بزنی ؟! یه کم صبر کن ردیف میشی !
راستی صدرا (هم مدرسه ایم که کلاس سوم هست رو هم توی ارکستر دیدم و شناختم.همونی که نارنجی پوشیده و تو عکس دوم جلوی من نشسته و داره به دوربین نگاه می کنه)
برخلاف کلاس ساز که نیم ساعته ، زمان تمرین با ارکستر یک ساعت و نیمه و من نمی دونم مربی های بیچاره و رهبر ارکستر چه جوری میخوان اینهمه بچه رو با هم هماهنگ کنند . بچه هایی که کلی شور بچگی در خودشون دارند و به این راحتی ها آروم نمی گیرند .
امروز رهبر ارکستر نیومده بود و ما با دستیارهاش کار کردیم . فکر نمی کنم در آینده نزدیک پست و خبر دیگری از ارکسترمون داشته باشم چون به نظرم تا زمان اولین کنسرتمون باید تمرین کنیم و تمرین