فرمول موفقیت = علاقه به توان N + تلاش
خب اول از همه اجازه بدید با توجه به تاخیر طولانی با یه عکس انرژی دهنده بر گردیم . شرح عکس هم بمونه برای بعد . و اما
توی چند مدت گذشته که کمتر پست گذاشتیم و بیشتر دیدیم و فکر کردیم خیلی مطالب و نکته ها تو ذهنم انباشته شد و بسان کمد آقای ووپی که توش همه چی به صورت بی نظم روی هم تلمبار و انبار شده در اومد . حالا باید یکی یکی بهشون نظم بدم و چه بسا در این راه پست هام جالب از آب در نیاد . اصن کاری رو یه مدت انجام ندی خب از یادت میره درست انجام دادنش . ولی از مهم ترین نکته شروع می کنیم ببینیم به کجا می رسیم .
این موضوع رو در جاهای مختلف خونده بودم که بچه ها رو باید بر اساس علایق خودشون هدایت کرد و قبل ازینکه وایبر و تلگرام بیاد و یهو موج عظیمی از مطالب روانشناسی رو روانه منازل کنه خودم هم راجع بهش مطالبی نوشته بودم ولی خب هر پدر و مادری به صورت ناخودآگاه دوست داره حداقل در برخی موارد جهت بده به انتخاب های فرزندش و حتا یه وقتایی مخالفت بی مورد هم دیده شده با انتخاب های فرزند . از جمله جر و بحثی که سال گذشته با پارسا داشتم در یک مورد . همون زماني که خواست تا اون رو در یه دوره کوچولوی مشاعره و شاهنامه خوانی ثبت نام کنم و من سعی داشتم منصرفش کنم .
از پارسا و مامانش اصرار و از من انکار ... تا اینکه هر طوری بود اونها موفق شدند بعد از کلی بحث (حدود 5 دقیقه!!!) [چشمک] نظرم رو جلب کنند و پارسا شروع کرد به حضور در سر کلاس هاش . و جالب اینکه نه تنها بنده هیچ تمرکزی بر روی این دوره پارسا نداشتم و برام مهم نبود تمرین داره ، اشعارش رو حفظ کرده یا نه و اصلن تو کلاس چیکار می کنند ، بلکه در این مدت- هرچند اجراهایی از آموخته هاش و نمایش های جالب شاهنامه رو می دیدیم - به صورت اتفاقی هم اون رو در حال هیچگونه تمرین و از بر کردن شعر و ... ندیدم ولی
در سی و سومین دوره مسابقات نقالی منطقه 2 تونست به راحتی و بدون صرف زمان خاصی مقام اول رو کسب کنه . شاید اول شدن اون در همچین مسابقه ای چندان مهم نباشه راستش ما تا موقعی که لوح آموزش و پرورش رو فرستادند خونه نمی دونستیم اصلن سی و دو دوره است که همچین مسابقه ای هم برگزار میشه (با توجه به جهت هاي فكري شعرامون خيلي هم نظام با تبليغ و ترويج اونها موفق نيست انگاري) ولی درس مهمی از این قضیه گرفتم که دوست داشتم قبل از هر چیز منتقل کنم و اونم اینه که :
هم شما و هم بچه هاتون ممکنه در خیلی کارها با تلاش و پشتکار موفق بشید و در خیلی از کارها حتا با تلاش زیاد هم به جایی نرسید ولی میشه به جرات گفت : اگر به کاری علاقه وافر داشته باشید و امکان انجام اون رو مطابق میلتون داشته باشید و زیاد هم بهتون پیله نکنند و استرس وارد نکنند قطعن در اون کار موفق خواهید شد . حداقل برای ما که اینطور بوده . توجه کنید . این انتخاب پارسا بود و باهاش مخالفت هم شد و ما انتظار موفقیت اون در همه چیز رو داشتیم به جز این مورد .
تقدیرنامه آموزش و پرورش منطقه
بنر مدرسه

روزی تو چهارسالگیم ، نوشتن خاطراتم با نام "یادداشت های یک پسر چهارساله" آغاز شد.ولی دیگه چهار سالم نیست...چیز زیادی نمونده تا خودم نوشتن رو شروع کنم . پس تا اون موقع این باباعلیه که با کمک من فکر میکنه و مینویسه . نوشته هایی که حالا دیگه فقط بخشی از اونها خاطرات من هستند .