این روزها همه چی انگاری مثل باد می گذره طوری که گاهی وقت نمی کنیم یه گوشه کناری جایی ثبتشون کنیم . دهم آذر یعنی دو سه روز پیش بالاخره نوبت دریافت گواهینامه سطح 1 موسیقی ما هم رسید . این که می گم "بالاخره" جریان داره حالا آخر مطلب براتون تعریف می کنم . و اما مراسم :

آموزشگاه ما برای سازهای تخصصی و مراحل فراگیری اونها 5 سطح در نظر گرفته و دریافت هر کدوم از این سطوح هم مراسم خاص خودش رو داره . سطح 1 آزمون و امتحان نداره و به صورت نرمال بعد از حدود دو سال اساتید ، هنرجوهای خودشون رو برای دریافت گواهینامه معرفی می کنند . با توجه به دو سازه بودن بنده ، در این روز در دو مراسم مختلف حضور داشتم و دو گواهینامه خودم رو دریافت کردم . اول مراسم اهدای سطح یک ویلن برگزار شد

و حدود یک ساعت بعدش هم مراسم اهدای گواهینامه دف رو داشتیم

و در انتها البته این دو برگ  گواهینامه به معنای نتیجه دو سال سعی و تلاش و سرو کله زدن با ساز به ما اهدا شد که در تصویر می بینید :

و اما جریان "بالاخره" : از اونجاییکه ابنده در حال حاضر دو کتاب Le Violin رو تموم کردم و دارم می رم سر وقت کتاب سوم باید این سطح رو شهریور سال گذشته می گرفتم (بچه هایی که با من سطح 1 رو گرفتند تازه کتاب اول رو تموم کردند) ولی استاد عزیزم یادشون رفته بود که اسم بنده رو رد کنند (بیشتر مشغول ارکستر شدیم چون مهم تر بود و این یکی رو فراموش کردند) ولی در عوض از همین الان اسم بنده برای سطح 2 هم رد شد و قراره به جای دو سال بعد همین شهریور آینده سطح 2 رو هم بگیرم .

جالب اینکه برای دف هم اتفاقی مشابه افتاد یعنی استادمون اعتقاد دارند که ما سطح 3 هستیم ولی آموزشگاه فعلن  با دادن یک سطح موافقت کرده . ما هم قراره تو کنسرت هامون خودمون رو بهشون اثبات کنیم . اما از تمام اینها و کاغذ بازی ها و مدرک گرایی مون که بگذریم مهم اینه که ما تا اینجا به کار چسبیدیم و جلو رفتیم . در دنیای ساز و موسیقی مهم نیست روی کاغذ شما چیکاره هستید و مدرکتون چیه . این تسلط  و تبحر شماست که شما رو اثبات می کنه . من هم در حال حاضر دارم بيشتر رو همين بخش كار مي كنم .

از الان تا آخر سال دو سه اتفاق مهم موسیقی داریم : کنسرت های کلاسی دف و ویلن ، کنسرت گروهی دف ، کنسرت ارکستر هایدن و آزمون تکنوازی با حضور هیات ژوری جهت ارتقای ارکستر (در صورت تشخیص هیات داوران به ارکستر دوم منتقل میشم) ... پس تا بععععد .