همونطور که پیش از این هم گفتم از اول سال تحصیلی وقتی قرار شد برای زنگ های ورزش از طرف مدرسه بریم باشگاه و حق انتخاب بین فوتبال و بسکتبال رو بهمون دادند من بین این دو بسکتبال رو انتخاب کردم . و این علاقه روز به روز بیشتر و بیشتر شد و کار به جایی رسید که حالا هر جایی که میرم (حتا آموزشگاه موسیقی) باید توپ بسکتبالم همراهم باشه و اگه بهم اجازه بدند میل دارم حتا توی رختخواب هم با خودم ببرمش . به قول خودم من فوتبال رو 50 درصد دوست دارم و بسکتبال رو 100 درصد . این ورزش هم البته مثل خیلی کارهای دیگر عمرم چیزهای زیادی رو یادم داد .

در واقع مهمترین چالش زندگی من تا به امروز یاد گرفتن این نکته است که اگه بخواهی در کاری پیشرفت کنی این اتفاق خواهد افتاد . فقط به خودت بستگی داره و میزان وقتی که براش صرف می کنی و تمرینی که انجام میدی . مثل روز اولی که توی زمین استاندارد بزرگسال ها اولین گلم رو بعد از حدود 50 بار تلاش نافرجام که در بیشترشون توپ حتا به حلقه هم نمی رسید-و این شکست ها باعث می شد از خشم چشمم پر از اشک بشه- بالاخره تونستم توپ رو به حلقه برسونم . این هم حکایت تصویری اولین دو امتیاز من در زمین بزرگسال ها :

اونوقت این علاقه تبدیل شد به خوره و باعث شد فیلم NBA All Stars رو که چند بار دیده بودم ده ها بار دیگه و تا مرز حفظ شدن دیالوگ های گزارشگر آمریکاییش ببینم و در رویاهام در یکی از سالن های زیبای بسکتبال آمریکا و در نقش بازیکن محبوبم آقای Lebron James زندگی کنم . داستان البته به اینجا ختم نشد . این عکس مربوط به کتاب فارسی منه که باباعلی امروز به طور اتفاقی دیدش و پی به عمق رابطه ما دو تا برد !

آنچه را دوست داري از خداي مهربان بخواهي ، در دو جمله بنويس :

خدايا لبرون جيمز را هميشه اول كن ! (كاري كن در ليگ هميشه بهترين بازيكن باشد) !!!

خدايا به مادر و پدرم بگو كه من بازي بسكتبال را بيرون بازي كنم (منظور ثبت نام در باشگاه بود) !!!

 
پ . ن (درباره نقش تمرین در زندگی) : طبق آخرین تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان مشخص شد ژنی به نام ژن و استعداد خدادادی ریاضی وجود نداشته و تمام آنچه مهارت ریاضی نامیده می شود تنها از طریق علاقه و تمرین به دست می آید . به نظر میاد هر روزی که می گذره تاثیر ژنتیک در استعدادهای آدم کم رنگ تر و محو تر میشه . خواستم پیشنهاد کنم در هیچ زمینه ای منتظر ژن ها نباشید و خودتون دست به کار بشید . از نظر من ژن ها بیشتر وظیفه حمل بی کم و کاست ناهنجاری های نسل قبلی و انتقال کامل اونها به شما رو دارند تا خصوصیات مثبت !