یادداشت های پسری که دیگه چهار ساله نیست

بالاخره زمان مقرر فرارسید و امروز برای شرکت در انتخابی ارکستر رفتیم آموزشگاه . بچه هایی که برای تست اومده بودند همه شون از من بزرگتر بودند . این اولین امتحان نوازندگی ساز تخصصیم بود و داورها دو تن از بهترین و با سابقه ترین اساتید آموزشگاه یعنی آقایان جواد هاشمی و حامد کرمانی بودند . آقای کرمانی در آموزشگاه به سخت گیری و جدی بودن معروف هستند ولی به من چیزی در این مورد گفته نشده بود ، بنابراین طبق معمول با آرامش و اعتماد به نفس کامل کارم رو شروع کردم . قرار بود دو قطعه از کتاب Fiddle time runners رو بنوازم ولی جالب اینکه وقتی نصف آهنگ اول رو زدم آقای کرمانی گفت دیگه نیازی به ادامه آهنگ و نواختن قطعه دوم ندارم ! بعد ، صحبتی بین ایشون و آقای هاشمی رد و بدل شد که من نشنیدم اونوقت بلند شد و از مامان شیدا که بیرون اتاق منتظر بود پرسید که چند ساله دارم کار می کنم و وقتی فهمید که یک ساله ، رو کرد به آقای هاشمی و گفت : " شما درست حدس زدید" ! ، بعد هم کلی ازم تعریف کرد و گفت که فکر نمی کرده یک سال سابقه داشته باشم . آقای هاشمی هم نظرشون این بود که من با توجه به اینکه یک ساله دارم کلاس میرم عالی زدم . بعدش این خبر رو به ما دادند که برای ارکستر انتخاب شدم و باید کارم رو از همین هفته شروع کنم . اون گفت تنها کسی که نتیجه تستش رو همونجا اعلام می کنه من هستم و اعلام باقی نتایج رو به بعد و بررسی بیشتر موکول کرد(بعد فهمیدیم که از حدود ۵۰ نفری که معرفی شده بودند حدود ۲۳ نفر امسال موفق به ورود به ارکستر نشدند) گرچه این تازه اول راهه ولی حالا میتونم بگم زحماتم نتیجه داد و تا حدودی موفق شدم . به نظر میاد یه رابطه ای بین من و موسیقی وجود داره ! 

پ . ن (۲۳:۰۷) : می خواستم یکی دو نکته راجع به تمرین هام بگم ولی دیدم نکته زیاده و گفتن یکی دو تاش فایده نداره . شاید یه پست هم راجع به تمرین گذاشتیم . فردا کنسرت دف داریم و من هنوز نخوابیدم . شب همگی به خیر . راستی برد تیم ملی رو تبریک میگم . خییییییییییییییییییلی چسبید