رشد فیزیکی بچه های هم سن و سال من باعث می شه پدر و مادرهاشون مجبور باشند با سرعتی بالا براشون لباس سایز بزرگتر بخرند . حالا اگه قرار باشه بچه ای مشغول یادگیری موسیقی باشه و مثل من ساز زهی رو انتخاب کرده باشه این امر در مورد ساز هم صدق می کنه . یعنی از همین الان تا وقتی بزرگ بشم و بتونم با یه ویلن سایز استاندارد یا 4/4 کار کنم باید حداقل سه تا ساز که هر کدومشون از اون یکی یه سایز بزرگتره عوض کنم .

هفته پیش بعد از کلاس ویلن فرصتی شد تا ساز بعدیم رو بخریم . آخه با وضعیت نامعلوم دلار و قیمت ها بهتر دیدیم خریدمون رو زودتر انجام بدیم چون در نهایت تا دو سه ماه آینده بتونم با ساز فعلیم کار کنم و بعدش برام کوچیک می شه . این بود که دو تایی سری به مغازه رویال گالری زدیم تا سایز ۴/۱ سازی که باباعلی قبلن در موردش تحقیق کرده بود رو بخریم . ساز مورد نظر یک عدد ویلن Hofner با ژن آلمانی و تولید چین بود که بعد از تستی که تو مغازه انجام دادم متوجه شدیم کیفیت صداش با ساز قبلیم که T.F مادرزاد چینی و سفارش ایران هست یه 50 درصدی تفاوت داره ! و البته یه مزیت دیگرش هم اینه که شما در هنگام خرید ساز بعدی ، با پرداخت 30 درصد قیمت روز ساز + تحویل ساز خودتون به فروشگاه ، می تونید ویلن با سایز بزرگتر رو داشته باشید و به این ترتیب ضمن صرفه جویی ریالی ، از انباشت ساز تو خونه تون هم جلوگیری کنید . با توجه به صدایی که ازش شنیدیم با خودمون گفتیم کاش سال گذشته هم که می خواستیم ساز بخریم این ساز در دسترس بود . در هر صورت به مبتدی هایی که قراره ویلن کلاسیک کار کنند پیشنهاد می کنیم با این ساز شروع کنند .

و اما نکته جالب خرید دیروزمون این بود که بنده یه تستی از باقی سازها (از پیانو گرفته تا تمبک) هم به عمل آوردم و البته فروشنده رو مجبور کردم که ساز مورد علاقه ام یعنی گیتار الکتریک رو از پشت ویترین بیرون بیاره تا بتونم اون رو در آغوش بگیرم و کمی از هیجان درونیم رو نسبت بهش خالی کنم . وقتی برای اولین بار ساز محبوبم رو به دست گرفتم تازه فهمیدم که چقدر سنگینه . در هر صورت از ابتدای آموزش موسیقیم تا حالا این تنها سازیه که بهش ابراز علاقه کردم و خواستم یاد بگیرم و تنها به دلیل عدم امکان یادگیریش حاضر شدم ساز دیگری رو انتخاب کنم ... البته باباعلی با علاقه ای که در من دیده پیش بینی می کنه که در اولین فرصت ممکن آرزوم رو عملی کنم .

پی نوشت باباعلی :

یادم میاد هنوز سه چهار ماهی تا به دنیا اومدن پارسا باقی بود . در اون برهه زمانی بیشترین موسیقی که در منزل یا به هنگام سفر و ... در خودرو پخش می شد آلبوم هایی بدون کلام (Instrumental) و در سبک راک از Joe Satriani نوازنده چیره دست گیتار الکتریک بود . غافل از اینکه ممکنه شنونده دیگری هم در اون نزدیکی ها در حال گوش دادن به این موسیقی باشه و تحت تاثیر قرار بگیره . بعد از به دنیا اومدن پارسا به دلیل آگاهی از تاثیر نه چندان مناسب موسیقی راک به خصوص بر نوزادها از پخش این نوع موسیقی در منزل و یا خودرو صرفنظر کردیم و انواع مفیدتری رو جایگزین کردیم . اما به نظرم علاقه عجیب پارسا می تونه مربوط به همون دوران باشه . پس به شمایی که نوزادی در راه دارید پیشنهاد می کنم حواستون به نوع موسیقی که گوش می دید باشه