یادداشت های پسری که دیگه چهار ساله نیست

امسال هم مثل سال گذشته بچه های آموزشگاهمون در تالار وحدت برنامه داشتند . ما هم با تعدادی از بچه های کلاس از قبل برنامه ریزی کرده بودیم که در این برنامه حضور داشته باشیم ... آراد،ایلیا،آرین،آریا و الینا توی سالن بودند و ما هم با پنج دقیقه تاخیر رسیدیم اونجا.از همون اول کار که دیدمشون رفتم پیششون نشستم (چند ردیف با ما فاصله داشتند) و تا آخر برنامه هم همونجا موندم .

 برنامه از سه بخش تشکیل می شد : اجرای سوئیت "فندق شکن" اثر چایکوفسکی و همچنین قطعه "رقص دایره" اثر حشمت سنجری توسط ارکستر فلوت ریکوردر آموزشگاه به رهبری مهرداد تیموری .

در آغاز بخش دوم یه دختر کوچولوی پنج ساله بانمک و خوش زبون اومد روی صحنه و بیانیه روز جهانی کودک-اثر آقای احمدرضا احمدی که خودشون هم در سالن حضور داشتند- رو با صدای بچگانه اش خیلی خیلی قشنگ دکلمه کرد که مورد تشویق قرار گرفت ...

متن کامل بیانیه ایرانی روز جهانی کودک :

سلام خدای مهربانم!
ما کودکان می‌دانیم که تو چقدر ما را دوست داری، با عشق نگاهمان می‌کنی و نام تک تک ما را می‌دانی، مراقبمان هستی و به حرف‌های مان گوش می‌دهی.
خدایا به خاطر چیزهایی که به ما دادی سپاسگزاریم
به خاطر ذهنی که بتوانیم خوب فکر کنیم
به خاطر قلبی که بتوانیم دیگران را دوست داشته باشیم
به خاطر دانشی که کمک می‌کند تو را بهتر بشناسیم
به خاطر همه‌ی آنهایی که دوست مان دارند و مراقب مان هستند.
خدایا کمک کن تا کسی با بچه‌ها نامهربانی نکند.
خدایا کمک کن تا هیچ کودکی دور از کشور و خانواده‌اش نباشد.
خدایا کمک کن تا هیچ کودکی مجبور نشود کار کند.
خدایا کمک کن تا کودکی در دنیا گرسنه نباشد تا بتواند چیزهای بهتری یاد بگیرد.
کمک کن تا کودکان معلول راحت‌تر زندگی کننند.
خدایا به بچه‌های فقیر کمک کن، به بچه‌هایی که نمی‌توانند درس بخوانند کمک کن، بچه‌های غمگین را شاد کن و کمک کن خواب راحتی داشته باشند.
خدایا کمک کن تا بچه‌هایی که دوستی، خانواده‌ای و یا همراهی ندارند، تنها نباشند و کسی در کنارشان باشد.
خدایا ما بچه‌ها را از همه‌ی بدی‌ها، سختی‌ها و اشتباه‌ها دور نگاه‌ دار، ما می‌خواهیم خوبی‌ها، دوستی‌ها و مهربانی‌ها را ببینیم
وقتی روز به پایان می‌رسد و خورشید می‌رود، همه‌ی ما با خیال راحت می‌خوابیم چون تو مراقب ما هستی و تمام شب چشم از ما بر نمی‌داری.

بعد از خوندن خلاصه ای از این متن نوبت به نمایش رقص بچه های گروه حرکت و موسیقی بود که بسیار خوب برگزار شد . این بخش طولانی بود و از قسمت های مختلفی تشکیل می شد از قبیل رقص و موسیقی ملل- از ایرانی تا سرخپوستی ، اوکراینی و آفریقایی- که خیلی جالب بود . به این ترتیب نیمه اول برنامه تموم شد . بعد از یه استراحت ۱۵ دقیقه ای(عکس زیر مربوط به استراحت ۱۵ دقیقه ای ما بوده و فریمی که میبینین کم حرکت ترین حالت این ۱۵ دقیقه ما رو نشون میده) ،

در بخش دوم برنامه ، افسانه سیمرغ توسط ارکستر و گروه موسیقی ، حرکت و نمایش اجرا شد که اون هم در نوع خودش جالب بود . گروه موسیقی به رهبری ناصر نظر اجرا می کرد و گروه نمایش هم به رهبری یکی دیگه از قدیمی های آموزشگاه که الان اسمش یادم نیست . در کل برنامه امسال به نسبت سال قبل تفاوت هایی داشت و میشه گفت که برنامه سال گذشته ، هم از نظر طراحی حرکات و هم از نظر انتخاب داستان (سال گذشته داستان آرش کمانگیر رو اجرا کردند) جذاب تر و زیبا تر بود ... ماهان پسر دایی ابراهیم هم حضوری فعال در اجرای موسیقی افسانه سیمرغ داشت به نحوی که دائم جاش رو عوض می کرد و از دف به متالافون و از اونجا به طبل و ... تغییر مکان می داد ... جوری که بعد از اجرای برنامه که اومدند بیرون تالار باباعلی بهش گفت : ماهان اینجا ، ماهان اونجا ، ماهان همه جا !

تو عکس بالا اونی که از همه بلندتره و ردیف بالا سمت چپ ایستاده ماهانه . 

پ ن 1 : عکس گرفتن تو سالن طبق یک مرض معمول و متداول ، ممنوع بود !!!